Canvassen is een oude verkooptruc
Canvassen is gewoon een oude verkooptruc Dapper trekken ze langs de Friese deuren, wijk na wijk, winkelcentrum na winkelcentrum. Canvassende Friese politici.
Door De RedactieMet een partijjasje aan en een stapel folders onder de arm. En een bos rode rozen, al naar gelang de partijkleur. Dit jaar liefst centraal in Lemmer, Burgum of Bolsward afgezet door een oldtimer of camper in partijkleuren.
In sociaal-democratische kringen neemt het werkwoord welhaast mythische vormen aan. Hier wordt deze dagen meer gecanvast dan gegeten of geslapen. Gezellig! We gaan weer canvassen!
Bij terugkomst van een lange middag wordt het enthousiasme via Twitter standaard van de daken geschreeuwd. Canvassen is namelijk al-tijd leuk. Zelfs voor de deze week zo veelgeplaagde VVD’ers. Een minister van binnenlandse zaken armer, een staatssecretaris van justitie armer, een raadslid van Stichtse Vecht armer, maar @Leuke gesprekken! @De VVD houdt koers! @Inwoners houden geloof! @Enthousiaste reacties!
To canvass betekent werven. Op de keper beschouwd: In een net vangen. In 1946 werd canvassen voor het allereerst in Nederland gebezigd en pas ver daarna haalde het een vermelding in het woordenboek. Met af en toe een handige verklaring tussen haakjes erachter, zoals in De Volkskrant van 8 maart 1986; ‘Canvassen (belletje trekken)’.
Het fenomeen komt uit de marketing. Cold canvassen betekent: spullen verkopen aan de deur zoals de marskramers het ooit deden. Politici snapten dat het in verkiezingstijd ook kon werken, naar Brits voorbeeld, waar de Labours en de Conservatieven na de Tweede Wereldoorlog deur aan deur gingen om het electoraat aan zich te binden en naar de stembus te krijgen.
Pas in maart 1987 bereikte canvassen de Friese media. CDA’er Bearn Bilker gaf er destijds voor het gemak een vertaling bij; ,,Suteljen, om it ris yn goed Frysk te sizzen’’. Klinkt een stuk minder ideologisch. Maar wel eerlijk.
Laatst gewijzigd op 15-03-2015 om 21:33 uur
